ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΕΝΝΙΣ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΕΝΝΙΣ

Η αντισφαίριση, όπως και άλλα παιχνίδια με μπάλα, έχει ρίζες στην αρχαία Ελλάδα. Κατάγεται από το παιχνίδι «σφαιριστική» (5ος αιώνας π.Χ.), το οποίο παιζόταν με μία μεγάλη ελαφριά μπάλα και τα χτυπήματα γίνονταν με τις γροθιές ή τους ώμους. Με την πάροδο των χρόνων οι παίκτες άρχισαν να χρησιμοποιούν ένα τετράγωνο κομμάτι ξύλου. Το στερέωναν με θηλιά στον πήχη του χεριού και προσπαθούσαν με αυτό να χτυπήσουν τη μπάλα στον αέρα. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η Αντισφαίριση αποτελούσε παιχνίδι αναψυχής των ευγενών. Το 16ο αιώνα το άθλημα κάνει την εμφάνισή του στην Αγγλία, οπου πρωταθλητής ήταν ο βασιλιάς Ερρίκος ο 8ος. Ο αγωνιστικός χώρος, ο οποίος ονομαζόταν «tennis court» (γήπεδο τέννις) ή «real tennis» (πραγματικό τέννις). Το πρώτο βιβλίο για την Αντισφαίριση είχε τίτλο «Trattalo dello Palla» και γράφτηκε το 1555. Η Αντισφαίριση άρχισε να παίρνει τη σύγχρονη μορφή της στο τέλος του 16ου αιώνα, οπότε κατασκευάστηκαν ρακέτες με χορδές και θεσπίστηκαν οι πρώτοι κανόνες. Το 1858 κατασκευάστηκε το πρώτο γήπεδο από γρασίδι στα προάστια του Μπέρμινγχαμ. Ο πρώτος σύλλογος Αντισφαίρισης ιδρύθηκε το 1872. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η Αντισφαίριση έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στην Αγγλική αυτοκρατορία, με αποτέλεσμα να διαδοθεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πρώτο πρωτάθλημα ανδρών διεξήχθη στις εγκαταστάσεις του συλλόγου «All-England Club» το 1877. Το πρώτο πρωτάθλημα γυναικών έγινε το 1884 στις ίδιες εγκαταστάσεις. Η Διεθνής Ομοσπονδία Αντισφαίρισης (ITF) ιδρύθηκε το 1913 και συνίσταται από 200 χώρες μέλη. Στην Ελλάδα η Αντισφαίριση εμφανίστηκε με τη σύγχρονή της μορφή το 1895 με την ίδρυση του πρώτου ομίλου Αντισφαίρισης στην Κέρκυρα. Στη συνέχεια ιδρύθικαν όμιλοι και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως ο Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών, στις εγκαταστάσεις του οποίου διεξήχθη η Αντισφαίριση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων το 1896. Το 1938 συστήθηκε η Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Αντισφαίρισης (ΕΦΟΑ) και στη δύναμή της ανήκουν 214 σωματεία ανάμεσα στα οποία και ο Όμιλος




Λένε ότι τα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα σε μερικά μοναστήρια, μοναχοί έπαιζαν ένα άθλημα που θεωρείται ο πρόδρομος του σημερινού τένις. Η προέλευση της σύγχρονης αντισφαίρισης ξεκινά το 1856 όταν οι Alex Ryder και Joao Batista Pereira έπαιζαν ένα παιχνίδι που ονόμασαν pelota.

Οι Pereira, Dr. Frederick Haynes και Dr. A. Wellesley Tomkins δημιούργησαν την πρώτη λέσχη τένις το 1874 (Leamington Tennis Club) και καθόρισαν τους βασικούς κανόνες του παιχνιδιού. Αμέσως, το παιχνίδι αυτό διαδόθηκε στην Αγγλία και, από το 1881, σ’ όλη την Ευρώπη.

Βλέποντας τις εμπορικές προοπτικές που έχει η αντισφαίριση, πατένταρε το 1874, ο Άγγλος ταγματάρχης Γουίκφηλντ ένα παρόμοιο με την αντισφαίριση παιχνίδι, όταν υπηρετούσε στην Ινδία, με τις ονομασίες sphairistike, από το ομόνυμο αρχαίοελληνικό άθλημα της σφαιριστικής, και tennis, αλλά απέτυχε στην καθιέρωση της πατέντας του. Η αντισφαίριση του Γουίκφηλντ βασίστηκε στο παλιότερο γαλλικό άθλημα της αντισφαίρισης εσωτερικού χώρου γνωστό ως indoor tennis ή real tennis.
Το πρώτο τουρνουά αντισφαίρισης καταγράφεται στο Γουίμπλεντον, στο Λονδίνο το 1877. Το 1881 δημιουργήθηκε στις Η.Π.Α. ο σύλλογος United States National Lawn Tennis Association με σκοπό να τυποποιήσει τους κανόνες και να διοργανώσει τουρνουά αντισφαίρισης.

Το πρώτο γυναικείο τουρνουά αντισφαίρισης διοργανώθηκε το 1887 στις Η.Π.Α.

Στην Ελλάδα η αντισφαίριση χρονολογείται από το 1896.

Το Davis Cup, το παγκόσμιο προτάθλημα αντισφαίρισης αντρων (μεταξύ χωρών) και ξεκινά το 1900. Γ ια τις γυναίκες υπάρχει αντίστοιχο πρωτάθλημα, το λεγόμενο Fed Cup.

Το 1926 ο C.C. Pyle δημιούργησε το πρώτο επαγγελματικό τουρνουά αντισφαίρισης, με Αμερικανούς και Γάλλους τενίστες που έπαιζαν παιχνίδια επίδειξης μπροστά σε κοινό. Εκείνη την περίοδο αν κάποιος τενίστας γίνονταν επαγγελματίας δεν μπορούσε να συμμετέχει στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα.

Το 1968 κατόπιν εμπορικών πιέσεων ο περιορισμός αυτός καταργήθηκε και δημιουργήθηκε η ανοιχτή επόχή (open era) στο τένις, οπού μπορούσε οποιοσδήποτε αθλητής να αγωνιστεί σε όποιο τουρνουά ήθελε. Μετά το 1968 οι καλύτεροι αθλητές της αντισφαίρισης μπορούν να ζούν από τον αθλητισμό. Στην ανοιχτή εποχή με την καθιέρωση παγκόσμιου πρωταθλήματος αντισφαίρισης, η αντισφαίριση διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο και έχασε την εικόνα που είχε ως άθλημα της υψηλής κοινωνίας.